Naar een nieuw klassenperspectief voor de netwerksamenleving

Deze eerste dialoog was bij uitzondering in het Engels en bestond uit een gesproken column van Michelle Provoost, een lezing van Loïc Wacquant en een kort vraaggesprek tussen Wacquant en Reijndorp. Beide sprekers zijn socioloog, kennen elkaar en spreken elkaars taal goed. Dit verslag tracht een vertaalslag te maken voor ruimtelijke beleidsmakers.

Arnold Reijndorp is socioloog en won in 2012 de Grote Maaskant- prijs voor zijn verdiensten in het stedelijk sociaal onderzoek. Reijndorps publicaties kenmerken zich door een hoge toegankelijkheid voor leken en vakgenoten. Bovendien kent zijn aanpak een Rotterdamse ‘hands-on-mentaliteitʼ, met veldonderzoek onder de burgers en een diepgaande interesse wat mensen in de stad beweegt. Het was al een lang gekoesterde wens van Thijs Barendse van De Dependance om Loïc Wacquant voor een lezing uit te nodigen, en daarom lag het voor de hand om hem met Reijndorp te paren. Twee sociologen met een passie voor stadsmensen, de ene met een praktische, de andere met een meer theoretische en filosofische inslag.

Loïc Wacquant is professor aan de Universiteit van Berkeley. Hij heeft verschillende boeken geschreven over stedelijke ongelijkheid en advanced marginality, onder andere ʻUrban Outcastsʼ (Paria’s van de Stad) en ʻPunishing the Poorʼ (Straf de armen). Hij combineert naar eigen zeggen het werk van Pierre Bourdieu over symbolische kracht en culturele klasse, met het werk van Erving Goffman over stigma.

Lezing Loïc Wacquant

In ‘Paria’s van de stad’ beschrijft Wacquant dat er in de westerse samenleving een nieuw regime ontstaat dat anders is dan de klassieke armoede als zijnde een gebrek aan middelen, namelijk een regimevan advanced marginality. Advanced marginality is veel erger dan de klassieke armoede; het is zowel materieel als symbolisch. Het bestaat eruit dat werk gedesocialiseerd wordt, gebieden gestigmatiseerd en geïsoleerd van economische processen en het versplinteren van voor- heen samenhangende groepen. Die desocialisatie is direct verbonden aan radicaal mercantilisme en de monetisatie (het financieel worden) van de economie.